پوست یک فرد ممکن است در طول حیات و به خاطر تغییرات غددی، روانی، ارثی، محیطی یا بیماری تغییر کند. مثلاً بعضی افراد در سنین بلوغ دچار چربی بیش از حد پوست می شوند که به علت افزایش هورمون های جنسی است. چربی پوست زنان در طول مدت عادت ماهانه دستخوش تغییراتی می شود و اکثر زنان پس از سن یائسگی (حدود پنجاه سالگی) دچار کاهش چربی پوست می شوند. بنابراین ممکن است تا سن خاصی پوست شما چرب باشد و از آن به بعد معمولی یا مختلط شود یا بالعکس.

خستگی و کار زیاد، کشیدن سیگار، مصرف الکل، مصرف مواد آرایشی غیراستاندارد یا مصرف بی رویه و زیاد این مواد، استفاده خودسرانه و نابجای برخی داروها (مثلاً مالیدن مکرر پماد بتامتازون به صورت) موجب آسیب پوست و بروز چروک و پیری زودرس پوست می شود .

- پوست خود را زیاد با آب و صابون نشویید ولی اگر به خاطر مسائل شغلی مجبورید این کار را انجام دهید ، از صابون های خنثی استفاده کنید.

- پوست خود را از تابش زیاد آفتاب، وزش بادهای گرم و خشک و همچنین سرما محافظت کنید. برای این محافظت بهتر است علاوه بر پوشش مناسب از کرم های ضدآفتاب نیز استفاده کنید.

- در هوای گرم از کرم های مرطوب کننده و در هوای سرد از کرم های محافظ استفاده کنید.

- مصرف شیر پاک کن اشکالی ندارد. شما می توانید به جای شیر پاک کن مصنوعی از نوع طبیعی مثل شیر، بادام شیرین یا عصاره خیار استفاده کنید.

- از مصرف سیگار و الکل پرهیز کنید، چون این دو ماده جزو مضرترین مواد برای پوست بوده و موجب تغییر رنگ، چروک پوست و پیری زودرس می شوند.

- استفاده از ماسک های پوستی می تواند مفید باشد چون موجب تمیزی ، طراوت و شادابی پوست می شود . بهترین ماسک ها، همان ماسک های متشکل از آب میوه ها، پوست میوه ها یا بافت میوه ها هستند که در منزل می توان به راحتی از آنها استفاده کرد. برای این منظور ابتدا صورت را بشویید، قسمت مورد نظر از میوه (مثلاً خیار) را بر روی نقاط مختلف پوست بگذارید و بیست دقیقه بعد آن را با آب یا پنبه آغشته به گلاب از سطح پوست خود پاک کنید.

بهترین زمان برای استفاده از ماسک ها هنگام غروب است.

- پوست هیچگاه نباید خشک بماند چون در این صورت به محرک های خارجی حساس می شود .

بنابراین هرگاه پوست قسمتی از بدنتان خشک شده بود، حتماً آن را با کرم مناسبی چرب نگه دارید البته هیچگاه پوست خود را بیش از حد با کرم چرب نکنید

آنجا كه چشمان مشتاقی برای انسانی اشك می ریزد، زندگی به رنج كشیدنش می ارزد. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * برای خوشبخت بودن ، به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن ! پس تا می توانی خر باش تا خوش باشی. * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * دل های بزرگ و احساس های بلند، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند پرهایش سفید می ماند ولی قلبش سیاه میشود * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم . این زندگی من است (دکتر علی شریعتی) * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم
(دکتر علی شریعتی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری
(دکتر علی شریعتی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

به سه چیز تکیه نکن ، غرور، دروغ و عشق.آدم با غرور می تازد،با دروغ می بازد و با عشق می میرد (دکتر علی شریعتی)

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

برایت دعا می کنم که ای کاش خدا از تو بگیرد
هر آنچه را که خدا را از تو می گیرد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
من چیستم؟
لبخند پر ملامت پاییزی غروب در جستجوی شب
که یک شبنم فتاده به چنگ شب حیات ، گمنام و بی نشان
در آرزوی سر زدن آفتاب مرگ

* * * ** * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چه امید بندم در این زندگانی
که در نا امیدی سر آمد جوانی
سرآمد جوانی و ما را نیامد
پیام وفایی از این زندگانی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
عشق تنها کار بی چرای عالم است ، چه ، آفرینش بدان پایان می گیرد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
آیا در این دنیا کسی هست بفهمد
که در این لحظه چه می کشم ؟ چه حالی دارم؟
چقدر زنده نبودن خوب است ، خوب خوب خوب

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
هنگامی دستم را دراز کردم که دستی نبود
هنگامی لب به زمزمه گشودم که مخاطبی نداشتم
و هنگامی تشنه آتش شدم،
که در برابرم دریا بود و دربا و دریا ...!

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

از دیده به جاش اشک خون می آید
دل خون شده ، از دیده برون می آید
دل خون شد از این غصه که از قصه عشق
می دید که آهنگ جنون می آید

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
حرف هایی هست برای نگفتن و ارزش عمیق هر کسی به اندازه ی حرف هایی است که برای نگفتن دارد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چو کس با زبان دلم آشنا نیست
چه بهتر که از شکوه خاموش باشم
چو یاری مرا نیست همدرد ، بهتر
که از یاد یاران فراموش باشم

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلی که عشق ندارد و به عشق نیاز دارد،
آدمی را همواره در پی گم شده اش،
ملتهبانه به هر سو می کشاند

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مهربانی جاده ای است که هرچه پیش می روند ، خطرناک تر می گردد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست

اسراف محبت است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی است و زاده انسان بودن.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلی که از بی کسی غمگین است ، هر کسی را می تواند تحمل کند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ارزش عمیق هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
.عشق به آزادی مرا همه عمر در خود گداخته است.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگر پیاده هم شده است سفر کن ، در ماندن می پوسی.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.خدا و انسان و عشق ، این است امانتی که بر دوش ما سنگینی می کند.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
مرا کسی نساخت ، خدا ساخت . نه آنچنان که کسی می خواست ، که من کس نداشتم . کسم خدا بود ، کس بی کسان.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

.هر کسی را نه بدان گونه که هست احساسش می کنند ، بدان گونه که احساسش می کنند ، هست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *