نه تو می مانی٬
نه اندوه٬
و نه هیچ یک از مردم این آبادی!
به حباب نگران لب یک رود قسم٬
و به کوتاهی آن لحظه شادی٬ که گذشت٬
غصه هم خواهد رفت...
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند.
لحظه ها عریانند٬
به تن لحظه خود٬ جامه اندوه مپوشان هرگز٬ هرگز
:: بازدید از این مطلب : 1347
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4