اینکه ابروهای شما بریزد بسیار ناراحتکننده است؛ چون ابرو یکی از اجزای صورت است که برای شکل دادن صورت لازم و ضروری است.... چهره کلی یک فرد در صورت ریزش ابرو دچار تغییر عمده میشود. در قدم اول باید علل این مشکل را بهتر بشناسید:
1 -بیماریهای غدد درونریز یا تغییرات هورمونی:
عواملی که بر تعادل هورمونی فرد تاثیر بگذارد، میتواند موجب ریزش ابرو شود. این تغییرات هورمونی شامل بارداری، بیماریهای تیروییدی و مصرف قرصهای پیشگیری از بارداری است که خوشبختانه پس از قطع آن رویش مجدد رخ خواهد داد.
2 -شیمیدرمانی:
البته چگونگی اثر شیمیدرمانی کاملا مشخص نیست اما شیمیدرمانی نیز بر فعالیت بسیاری از سلولها تاثیر میگذارد و این موجب ریزش موقت میشود.
3- عفونتها:
شایعترین عفونتهایی که مستقیما بر فولیکول مو یا ساقه مو اثر میکنند، عبارتاند از:
• عفونت قارچی: که بیشتر پوست سر را درگیر میکند میتواند موجب ریزش موی موقت شود.• شپش: خارش و خراشیدن ابرو و مژه موجب کندن آن میشود.• بیماری هانسن: موجب نازک شدن موی ابرو میشود.• سیفیلیس: موجب ریزش موی «بیدخورده» میشود که بیشتر در داخل پیشرفته میشود.
4 بیماریهای خودایمنی:
از مهمترین این بیماریها میتوان به لوپوس اریتماتو، آلوپسی آرهآتا و ویتیلیگو اشاره کرد.
5 -التهابات پوستی:
التهابات ناشی از بیماریهای پوستی مانند سبوره، پسوریازیس، اگزما و درماتیت تماسی میتواند در اثر خارش و خراشیدن به ریزش مو و ابرو منجر شود.
6- تومورهای پوستی:
این تومورها به سرعت روی پوست رشد میکنند و از آنها میتوان به زگیل و همانژیوم اشاره کرد.
7 -داروها:
موی ابرو نیز مانند سایر موها تحت تاثیر بعضی داروها ریزش پیدا میکند. از جمله این داروها میتوان به داروهای ضدفشارخون، داروهای روانپزشکی و ضدتشنج اشاره کرد.
8-ویتامینها و مواد معدنی:
مصرف بیش از حد این مواد، مثلا مصرف افراطی ویتامین B و مشتقات ویتامین A میتواند به این مشکل منجر شود.
9- عوامل متفرقه:
گاز بوتان در بیهوشی عمومی، افزایش چربی خون، مصرف موضعی قطرههای بتابلوکرهای چشمی موجب ریزش ابرو و مژه میشود که البته قابل برگشت است.
10- تریکوتیلومانیا:
این، یک عادت رفتاری غلط است که با کندن مو همراه است. انجام مکرر آن موجب ریزش دایمی میشود. فولیکول موی ابرو بسیار حساس است و بنابراین بهتر است فرم دلخواه ابرویتان را در نظر بگیرید و از تغییر مداوم آن خودداری کنید.