۱-نیکوتین باعث جلوگیری از چاقی می‌‌شود.

آثار موقت نیکوتین در کاهش انسولین، باعث کاهش اشتها می‌شود. همچنین بی کاری دست و دهان در موقع ترک سیگار ممکن است به ریزه خواری و چاقی منجر شود و ارتباطی به اثرات نیکوتین در لاغری ندارد.

۲- نیکوتین باعث افزایش کارآیی فرد می‌گردد.

آثار نیکوتین در تحریک سیستم عصبی در بدن موقتی بوده و هنگام اعتیاد به سبب تاثیر معکوس، با کمبود نیکوتین فرد دچار گیجی می شود که با مصرف مجدد آن، کارآیی به حد اولیه برمی‌گردد و این اثر در فردی که به دلیل کاهش نیکوتین خون دچار کاهش تمرکز و کارایی شده است، به صورت یک اثر مثبت کاذب خود را نمایان می‌کند.

۳- مصرف هم‌زمان داروهای جایگزینی نیکوتین با سیگار، سبب تسهیل روند ترک در فرد می‌‌شود.

هنگام درمان جایگزین نیکوتین، باید مصرف کلیه محصولات دخانی قطع شود و سپس به این کار اقدام کرد.

۴-‌ برای جلوگیری از عوارض گوارشی نیکوتین خوراکی، کافی است آن را با شیر و لبنیات و یا آب‌میوه میل کرد.

بعضی از مواد غذایی به دلیل ایجاد محیط قلیایی و یا اسیدی، باعث اختلال در روند جذب و دفع نیکوتین جایگزین (برای درمان) می‌گردند.

۵- افراد سیگاری هرگاه تصمیم بگیرند، قادرند عادت به نیکوتین را از سر بیرون کنند.

نیکوتین سیگار از جمله قوی ترین مواد اعتیاد آور است و رهایی از آن گاهی مشکل بوده و عود مجدد آن شایع است.

نیکوتین

۶- هم‌زمان با مصرف نیکوتین جایگزین در زمان ترک سیگار، فرد سیگاری باید از غذاهای مقوی مانند گوشت و دل و جگر استفاده کند.

این‌گونه مواد باعث اسیدی شدن محیط بدن و ادرار شده، و دفع نیکوتین و در نتیجه افزایش نیاز به آن را در پی دارند.

۷- نیکوتین به عنوان یک ماده دارویی به کار می‌رود.

با این که در قرن های ۱۵ و ۱۶، تنباکو به عنوان یک مسکن استفاده می‌شد، ولی این ماده از سمی‌ترین مواد بوده و حتی بومیان آمریکا با زهری که از تنباکو می‌گرفتند، نوک نیزه‌های خود را آغشته می‌کردند.

۸- نیکوتین باعث عملکرد بهتر روده‌ها می‌شود. به همین دلیل افرادی که سیگار را ترک می‌کنند، دچار یبوست می‌گردند.

اوایل مصرف نیکوتین، فرد دچار اختلال گوارشی، تهوع و اسهال می‌‌شود که با ادامه روند اعتیاد، روده‌ها به آن عادت می کنند و با قطع آن دچار یبوست، به عنوان یکی از علایم ترک می‌‌شوند.