عجب معامله ای است بین عاشق و معشوق !

آدم عاشق دل را که بدهد ؛

لبهای سرخ حوای معشوق را به دست می آورد

در رسم و راه عاشقی

این وظیفه ی آدم است که شانه هایش را نردبان صعود حوا کند

و وظیفه ی حوا چیدن سیب سرخ از درخت سبز زندگی است

اما . . .

چیدن سیب بهانه است . . .

حوا دلش برای خدا تنگ می شود

روی شانه های آدم می رود تا دستش را به دامن خدا برساند

اصلاً چیدن سیب بهانه است . . .

عاشقی . . .

 یعنی نردبانی باشی

تا معشوق روی شانه های تو برسد به خدا. .